Uit het oog “maar dus niet” uit het hart

vriendschap-01

Vorig jaar Mei schreef ik een blog over vriendschap en wat dit voor mij betekent. Twee weken geleden had ik een ontmoeting met een “oude” vriendin die ik uit het oog verloren was. Het had iets weg van het programma Memories, dan niet een ontmoeting tussen twee oude geliefden maar een ontmoeting tussen twee mensen met een oude vriendschap. Er is nooit ruzie geweest tussen ons maar onze levens pasten destijds niet mee zo bij elkaar. We hebben toen ieder ons eigen pad gekozen en voelden beiden niet meer de behoefte om elkaar daar in mee te nemen en/of elkaar nog te ontmoeten.

vriendschap-02

En nu na 21 jaar kwamen we elkaar weer tegen op Social Media. Wie het eerste contact heeft gelegd weet ik niet meer, maar we konden weer een klein beetje lezen over elkaars leven. Ook daarin gebeurden dingen die voor de ander een teken van herkenning waren. We hadden een verleden met elkaar, dus ook deelgenomen in elkaars leven. Dit zit nog altijd in ons. Mensen van school kwamen voorbij en uiteraard ook familie. Heel voorzichtig werden er ook weer persoonlijke berichtjes aan elkaar gestuurd en zo ontstond ook de behoefte om elkaar weer te zien. Niet direct maar na een aantal maanden hebben we  concreet een datum geprikt. En ja, twee weken geleden was het dus zover, ik keek er echt naar uit. We hadden ervoor gekozen om samen te lunchen hetgeen achteraf een hele goede keuze bleek te zijn. Het was een hele warme en fijne middag en we raakten maar niet uitgepraat.

koffie-en-thee

In de uren dat we samen waren hebben we gesproken over ons verleden, het leven dat we afzonderlijk van elkaar hebben geleefd en over wat we graag nog meer in ons leven zouden willen. Het was een ontmoeting waar de 21 jaar waarin we geen contact hadden totaal niet speelde. We konden, net als vroeger, elkaar weer helemaal vinden en opgaan in de onderwerpen die langskwamen. Ik, die zo’n belangrijk deel van haar leven weer samen met haar kon beleven vanuit herinneringen en gedachtes van mijzelf. Mooie dingen die door haar en mij misschien vergeten waren brachten weer alle herinneringen boven. Na een heerlijke lunch, een wijntje en een aantal koppen thee waren we samen weer in 2016 en in elkaars leven.

Het was een bijzondere ontmoeting die veel bij ons beiden heeft losgemaakt en wat ook zeker een vervolg zal krijgen. We waren elkaar 21 jaar kwijt, maar de behoefte leeft bij ons om de vriendschap te hervatten voor vele jaren. Zo is het dus; uit het oog verloren maar zeker niet uit het hart.

lunch-vriendschap

Welke verloren vriendschap zou jij willen herstellen ……?

Margot Nollet

 

 

 

 

 

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.